In dertig minuten verglijdt een heel leven, in Mamushka van choreograaf Roni Haver, dat begint in zwart-wit maar gaandeweg steeds meer kleur toelaat, alsof de herinnering dichterbij komt. Haver maakte deze dansfilm in herinnering van haar overleden ouders. Sinds hun overlijden is de wereld veranderd, stelt ze in een begeleidend schrijven. ‘De wereld om me heen veranderde van keur, textuur en geluid – hoewel hij gewoon bleef draaien, en Moeder Natuur nooit stilzat’. Mamushka is een poëtisch kleinood met een grote rol voor de natuur, en in het bijzonder de elementen lucht, aarde en vuur. Ze toont een mens te midden van een immer transformerende wereld. Een mens die die wereld subjectief, bedrieglijk en levensecht ervaart, teruggeworpen op de natuur en alleen vergezeld door zijn of haar (onbetrouwbare of betrouwbare) herinneringen.
